Ita fit cum gravior, tum etiam splendidior oratio.

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Facillimum id quidem est, inquam. Quid, si non sensus modo ei sit datus, verum etiam animus hominis? Idem etiam dolorem saepe perpetiuntur, ne, si id non faciant, incidant in maiorem. Aliter enim explicari, quod quaeritur, non potest. Duo Reges: constructio interrete. Et quidem illud ipsum non nimium probo et tantum patior, philosophum loqui de cupiditatibus finiendis. Semper enim ex eo, quod maximas partes continet latissimeque funditur, tota res appellatur. Non est igitur voluptas bonum. Quis Aristidem non mortuum diligit?

Hoc non est positum in nostra actione.
Dicet pro me ipsa virtus nec dubitabit isti vestro beato M.
Vide, quantum, inquam, fallare, Torquate.
Familiares nostros, credo, Sironem dicis et Philodemum, cum optimos viros, tum homines doctissimos.
Sed vos squalidius, illorum vides quam niteat oratio.

Quae cum magnifice primo dici viderentur, considerata minus probabantur. Stoici autem, quod finem bonorum in una virtute ponunt, similes sunt illorum; Nunc haec primum fortasse audientis servire debemus. Tu enim ista lenius, hic Stoicorum more nos vexat. Ita redarguitur ipse a sese, convincunturque scripta eius probitate ipsius ac moribus. Hoc dixerit potius Ennius: Nimium boni est, cui nihil est mali.

Quo plebiscito decreta a senatu est consuli quaestio Cn. Qui autem esse poteris, nisi te amor ipse ceperit? Theophrastum tamen adhibeamus ad pleraque, dum modo plus in virtute teneamus, quam ille tenuit, firmitatis et roboris. Nam aliquando posse recte fieri dicunt nulla expectata nec quaesita voluptate. Potius inflammat, ut coercendi magis quam dedocendi esse videantur. Non enim solum Torquatus dixit quid sentiret, sed etiam cur. At ille pellit, qui permulcet sensum voluptate. Itaque contra est, ac dicitis;

Quasi vero, inquit, perpetua oratio rhetorum solum, non etiam philosophorum sit.
Ille vero, si insipiens-quo certe, quoniam tyrannus -, numquam beatus;
Quod si ita se habeat, non possit beatam praestare vitam sapientia.

Ex ea quae sint apta, ea bonesta, ea pulchra, ea laudabilia,
illa autem superiora naturale nominantur, quae coniuncta cum
honestis vitam beatam perficiunt et absolvunt.

Quae tamen a te agetur non melior, quam illae sunt, quas
interdum optines.

Quocirca eodem modo sapiens erit affectus erga amicum, quo in se ipsum, quosque labores propter suam voluptatem susciperet, eosdem suscipiet propter amici voluptatem.

Haeret in salebra.: Prodest, inquit, mihi eo esse animo.
Bork: Dici enim nihil potest verius.