Quid, si non sensus modo ei sit datus, verum etiam animus hominis?

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Omnia peccata paria dicitis. Tamen a proposito, inquam, aberramus. Duo Reges: constructio interrete. Zenonis est, inquam, hoc Stoici. Non igitur potestis voluptate omnia dirigentes aut tueri aut retinere virtutem. Nam et complectitur verbis, quod vult, et dicit plane, quod intellegam; Sed ille, ut dixi, vitiose.

Moriatur, inquit.: Nondum autem explanatum satis, erat, quid maxime natura vellet.
Sullae consulatum?: De maximma autem re eodem modo, divina mente atque natura mundum universum et eius maxima partis administrari.
Bork: Septem autem illi non suo, sed populorum suffragio omnium nominati sunt.
Bork: Istam voluptatem perpetuam quis potest praestare sapienti?

Quod idem cum vestri faciant, non satis magnam tribuunt inventoribus gratiam. Alia quaedam dicent, credo, magna antiquorum esse peccata, quae ille veri investigandi cupidus nullo modo ferre potuerit. Qui igitur convenit ab alia voluptate dicere naturam proficisci, in alia summum bonum ponere? An, partus ancillae sitne in fructu habendus, disseretur inter principes civitatis, P. Profectus in exilium Tubulus statim nec respondere ausus; Hic nihil fuit, quod quaereremus.

Nunc idem, nisi molestum est, quoniam tibi non omnino displicet definire et id facis, cum vis, velim definias quid sit voluptas, de quo omnis haec quaestio est.

Dempta enim aeternitate nihilo beatior Iuppiter quam Epicurus;
Sed ita falsa sunt ea, quae consequuntur, ut illa, e quibus haec nata sunt, vera esse non possint.
Ut proverbia non nulla veriora sint quam vestra dogmata.
Conferam tecum, quam cuique verso rem subicias;

In his igitur partibus duabus nihil erat, quod Zeno commutare gestiret. Ab his oratores, ab his imperatores ac rerum publicarum principes extiterunt. Quod idem cum vestri faciant, non satis magnam tribuunt inventoribus gratiam. Quis enim redargueret? Tum ego: Non mehercule, inquam, soleo temere contra Stoicos, non quo illis admodum assentiar, sed pudore impedior; O magnam vim ingenii causamque iustam, cur nova existeret disciplina! Perge porro. Ita prorsus, inquam; Igitur neque stultorum quisquam beatus neque sapientium non beatus. Primum divisit ineleganter;

Sin kakan malitiam dixisses, ad aliud nos unum certum vitium
consuetudo Latina traduceret.

Theophrasti igitur, inquit, tibi liber ille placet de beata
vita?

Age nunc isti doceant, vel tu potius quis enim ista melius?
Non quam nostram quidem, inquit Pomponius iocans;
Re mihi non aeque satisfacit, et quidem locis pluribus.
Si quicquam extra virtutem habeatur in bonis.