An eiusdem modi?

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Sed nimis multa. Pollicetur certe. Ratio enim nostra consentit, pugnat oratio. Amicitiam autem adhibendam esse censent, quia sit ex eo genere, quae prosunt. Quippe: habes enim a rhetoribus; Istam voluptatem perpetuam quis potest praestare sapienti? Miserum hominem! Si dolor summum malum est, dici aliter non potest.

Hic ambiguo ludimur.: Idcirco enim non desideraret, quia, quod dolore caret, id in voluptate est.
Facete M.: Si enim, ut mihi quidem videtur, non explet bona naturae voluptas, iure praetermissa est;
Tenent mordicus.: Et si turpitudinem fugimus in statu et motu corporis, quid est cur pulchritudinem non sequamur?
Aliter autem vobis placet.: Ego vero volo in virtute vim esse quam maximam;

Mihi quidem etiam lautius videtur, quod eligitur, et ad quod
dilectus adhibetur -, sed, cum ego ista omnia bona dixero,
tantum refert quam magna dicam, cum expetenda, quam valde.

Quid, quod homines infima fortuna, nulla spe rerum
gerendarum, opifices denique delectantur historia?

Negat enim definiri rem placere, sine quo fieri interdum non potest, ut inter eos, qui ambigunt, conveniat quid sit id, de quo agatur, velut in hoc ipso, de quo nunc disputamus.

Duo Reges: constructio interrete.

Nemo igitur esse beatus potest. Neque solum ea communia, verum etiam paria esse dixerunt. Faceres tu quidem, Torquate, haec omnia; Apparet statim, quae sint officia, quae actiones. An est aliquid per se ipsum flagitiosum, etiamsi nulla comitetur infamia? Sed in rebus apertissimis nimium longi sumus. Nunc omni virtuti vitium contrario nomine opponitur. Sed in rebus apertissimis nimium longi sumus.

Quamquam id quidem licebit iis existimare, qui legerint.
Sed tamen est aliquid, quod nobis non liceat, liceat illis.
Illa enim, quae prosunt aut quae nocent, aut bona sunt aut mala, quae sint paria necesse est.

Nec vero alia sunt quaerenda contra Carneadeam illam sententiam.
Callipho ad virtutem nihil adiunxit nisi voluptatem, Diodorus vacuitatem doloris.
Eam si varietatem diceres, intellegerem, ut etiam non dicente te intellego;
Quis non odit sordidos, vanos, leves, futtiles?

Itaque et manendi in vita et migrandi ratio omnis iis rebus, quas supra dixi, metienda. At ego quem huic anteponam non audeo dicere; Ut optime, secundum naturam affectum esse possit. Sequitur disserendi ratio cognitioque naturae; Quorum sine causa fieri nihil putandum est. Iis igitur est difficilius satis facere, qui se Latina scripta dicunt contemnere. Illa enim, quae prosunt aut quae nocent, aut bona sunt aut mala, quae sint paria necesse est. Non igitur potestis voluptate omnia dirigentes aut tueri aut retinere virtutem. Quantum Aristoxeni ingenium consumptum videmus in musicis? Nam et complectitur verbis, quod vult, et dicit plane, quod intellegam; Cum autem in quo sapienter dicimus, id a primo rectissime dicitur. Neminem videbis ita laudatum, ut artifex callidus comparandarum voluptatum diceretur.